Sikhisme (SikhWomen.com Community

Wat is Sikhisme?
Het woord Sikh betekent letterlijk discipel. Een Sikh gelooft in één God en in de leer van de tien Guru’s(Goeroes). Deze is terug te vinden in de Shri Guru Granth Sahib, het heilige boek van de Sikhs. In het heilige boek zijn naast de allesomvattende leer van de tien Guru’s ook de religieuze teksten van vijftien heiligen opgenomen. Deze heiligen geloofden in verschillende religiën. Het heilige boek mag uitsluitend gelezen worden door iemand, die in het Sikhisme gedoopt (Amrit) is.

Beknopt de geschiedenis van het geloof
Guru Nanak is de oprichter van de Sikh religie. Hij werd in 1469 na Chr. in het dorp Talwandi geboren. Dit dorp wordt nu Nankana Sahib genoemd en ligt dichtbij Lahore in Pakistan.
Al vanaf zijn jeugd weigerde hij met zijn helder verstand de destijds bij de religiën vaak gehandhaafde ongegronde rituelen, bijgeloven en dogma’s te accepteren.
Guru Nanak en de negen Guru’s die hem opvolgden, toonden een schitterend voorbeeld van een spirituele levenswijze, terwijl ze toch actief en seculair deelnamen in de wereld. Hierdoor wordt volgens de Guru’s aan het eigenlijke doel van het leven (de zin van het bestaan) voldaan. Want op deze manier keert de geest van de mens terug, van waaruit zij is ontstaan (God).
De tiende (tevens de laatste)Guru, Guru Gobind Singh (1666-1708) wijdde in 1699 de Sikhdoop ceremonie in. Zo introduceerde hij een kenmerkende identiteit voor de Sikhs. Deze dag gaat de geschiedenis in als de geboortedag van het Sikhisme. De eerste vijf gedoopte Sikhs werden Panj Pyare’s (de vijf uitverkorenen) genoemd, die op hun beurt de Guru doopten op zijn verzoek. Een gebeurtenis, die tot dusver in de geschiedenis van geen enkele andere godsdienst te vinden is.
Kort voordat de Guru naar zijn koninkrijk ging, schikte hij dat de Guru Granth Sahib, de heilige schrift van de Sikhs, de hoogste geestelijke autoriteit voor de Sikhs zal zijn en dat het wereldlijke gezag zou worden bekleed in de Khalsa Panth. De Khalsa Panth is de Sikh gemeenschap. Guru Granth Sahib werd door de vijfde Guru, Guru Arjun Dev Ji, samengesteld en bewerkt in 1604. Gedurende het leven van de Guru’s werd het heilige boek gecompileerd. Deze schrift is het enige in de wereld, dat door de oprichters zelf is opgesteld.
Guru Arjun liet ook de wereldberoemdste Gurdwara(tempel van de Sikhs) bouwen, Darbar Sahib(een van de namen van de Gouden Tempel), in de stad Amritsar, die het centrum van het Sikhisme is.
Gedurende de zeventiende en de achttiende eeuw kregen de Sikhs te maken met vervolgingen en onderdrukkingen door de toenmalige autoriteiten, deze werden gestimuleerd door het gemeenschapsfanatisme. Bovendien leidde dat tot grote opofferingen van de Sikhs om hun geloofsovertuiging en hun aparte identiteit te beschermen en in stand te houden.
Het Mongoolse keizerrijk stond op het punt uiteen te vallen. De Afghanen begonnen het land binnen te dringen onder leiding van Ahmed Shah Abdali. De Sikhs maakten gebruik van deze mogelijkheid om hun eigen koninkrijk op te richten, dat ze uiteindelijk bereiken onder het gezag van Maharadja (koning) Ranjit Singh (1780-1839). Het koninkrijk van de Sikhs hield een halve eeuw stand en werd geannexeerd door de Engelsen in 1849.
Tijdens de onafhankelijkheidsstrijd verzetten de Sikhs zich in grote getale tegen de Engelse bezetting. Zij ondergingen vele wreedheden, trotseerden de kogels en verbleven lange tijd in gevangenschap om het land te bevrijden.
Hoewel de Sikhs slechts 1,7 procent van de totale Indiase bevolking vormen, hebben ze toch grote successen kunnen boeken in bijna alle facetten van het leven; zoals bij de strijdsmachten, in de landbouw, sport, industrie, onderwijs, geneeskunde, de techniek, etc.. Dit alles door eerlijk en hard te werken.

Door hun avontuurlijke en ondernemende karakter zijn zij in bijna alle landen van de wereld te vinden.

Religie en filosofie
Het Sikhisme is een strenge monotheïstische godsdienst, gelovend in één oppermachtige God. Hij, die allesdoordringend, eeuwig, schepper, veroorzaker van oorzaken, zonder vijanden, zonder haat is en beide inherent aan zijn schepping en daarbuiten. Hij is niet langer de God van een natie, maar de God van gratie. Dat om het volgende: hij schept mensen niet om ze te straffen voor hun zonden, maar voor de realisatie van het ware doel in het heelal en om weer op te gaan van waaruit men is ontstaan (God).

             Oh mijn gedachte, gij die de bekwaamheid heeft het licht te belichamen; herken uw essentie
             Oh mijn geest, God is altijd bij u; door het woord van de Guru geniet men zijn liefde.
            Ken uw essentie (van het leven) dan kent gij de schepper en kent gij het mysterie van leven en dood.
                                                                                                                                        (Guru Granth Sahib, pag. 441)

De basis veronderstelling van het Sikhisme is, dat het leven van oorsprong niet zondig is, maar is voort gekomen uit een pure bron, waar de ware God in verblijft. Zo zegt Guru Nanak:
Oh mijn geest, gij vormt de vonk van het goddelijke licht; ken uw essentie.

Niet alleen de hele Sikh filosofie, maar ook de gehele geschiedenis en personage van de Sikhs vloeit uit dit principe voort. De Sikhs erkennen het kastenstelsel niet en evenmin geloven zij in afgodsverering, rituelen of bijgeloof. De goden en godinnen (b.v. van lucht, vuur, zon, etc.)hebben geen betekenis in het geloof.
De religie bestaat uit een praktische levenswijze zoals opgesteld in de Guru Granth Sahib. Deze houdt een vertolkende dienst tot de menselijkheid, tolerantie en broederlijk liefde tot alle mensen in. De Sikh Guru’s waren tegen het afstand doen van de wereld, dus van het dagelijks leven om de verlossing te verkrijgen. De verlossing kan verkregen worden door iedereen die eerlijk zijn brood verdient en een goed leven leidt.

         Hij alleen, Oh Nanak, weet de weg, die iemand aflegt met het zweet op zijn voorhoofd, en zijn
         verdiensten vervolgens deelt met anderen.
                                                                                                                                                 (Guru Granth, pag. 1245)

Guru Nanak gaf nieuwe hoop aan de onderdrukte mensheid door zich broederlijk te verenigen als gelijkgezinden. Hij is een schepper van de NIEUWE MENS in de nieuwe wereld gesteund door een nieuwe moraliteit.
Rijkdom en persoonlijke bezittingen in het leven belemmeren de spirituele idealen niet. Het Sikhisme gelooft niet in de grondregel, "het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke man het koninkrijk van God binnen te treden". Aan de andere kant geldt het gezegde voor de Sikhs:

         Zij, die zich aanpassen aan God, door de Gratie van de Guru’s.
         Verkrijgen God ook in het midden levend van Maya(rijkdom).
                                                                                                                                                    (Guru Granth, pag. 921)

Het geloof van de Sikhs aanvaardt niet de ideologie van het pessimisme. Het is een voorstander van optimisme en hoop. De stelregel, " weersta het kwaad niet, maar als men door iemand op de rechterwang geslagen wordt, wend degene de linkerwang toe", heeft geen plaats kunnen maken in de levenswijze van de Sikhs. Aan de andere kant beveelt het zijn volgelingen:

Als men zijn uiterst best heeft gedaan en alle middelen heeft uitgeprobeerd om een slechte zaak recht te zetten, dan is het inderdaad gerechtvaardigd, om het zwaard uit de schede te halen en voor je eigen recht op te komen.
(Guru Gobind Singh)

Kenmerkende persoonlijkheid
Een Sikh heeft een kenmerkende persoonlijkheid, waardoor hij zich van anderen onderscheidt. Dit onderscheid wordt weergegeven door de vijf symbolen, bekend als de vijf K's, afkomstig van de namen van de symbolen die allemaal met een K beginnen.
Deze zijn Keshas(lang en ongeschoren haar), Kangha(een kleine kam), Kara(een stalen armband), Kachha(speciale soort shorts) en Kirpan(een dolkje).
Mensen die een uniform dragen, hebben een gedisciplineerde kijk, zijn beter in staat het geheel van het nut(van leven) te bereiken en hebben geen afzonderlijke standaarden opgezet om dit te verkrijgen. Een Sikh zonder deze symbolen, kan geen echte Sikh genoemd worden.
Mensen die hun haren knippen en zich scheren plegen een schending van de Kardinale bevelregels.

De Sikhdoop
Amrit(de Sikhdoop) is een vereiste voor iedere Sikh. Er is geen minimum of maximum leeftijd vastgelegd om gedoopt te kunnen worden. Een Sikh gaat hierbij het aanhouden van de principes van zijn geloof en de gedragscode zoals beschreven door de Guru’s aan.
Iedere man of vrouw van welke nationaliteit, ras of sociale status dan ook, die zich houdt aan de principes van het geloof heeft het recht om gedoopt te worden en zich te voegen bij de Sikhgemeenschap: de Khalsa Panth.

De Sikhgedragscode
De Sikhgedragscode is bekend als de Sikh Rehat Maryada. Deze is gebaseerd op de leer van de Guru Granth Sahib, de Sikh tradities en gebruiken.
Deze regels zijn bedoeld voor de uitvoering van de religieuze ceremonies en voor het benadrukken van discipline van het geloof door een uniforme houding in de gehele wereld. Geen individu of organisatie, hoe belangrijk dan ook, heeft de bevoegdheid om deze regels te wijzigen of nieuwe eraan toe te voegen. Dit recht berust bij de Panth, dat wil zeggen de (Sikh)gemeenschap in zijn geheel, fungerend als de Panj Payare(de vijf uitverkorenen). Elke regel die de basis leerstelling van het geloof ter zijde schuift is taboe.
Alle verslavende en verdovende middelen zoals drugs, alcohol, tabak, etc., zijn verboden voor de Sikhs. Tevens is het knippen van haren en het eten van vlees(kutha) van dieren, die men zelf gedood en geslacht heeft, strikt verboden. Bovendien wordt overspel beschouwd als een zonde.
Een Sikh behoort andermans vrouw als zijn zus of moeder te beschouwen en andermans dochter als zijn eigen dochter. Dezelfde regels gelden uiteraard ook voor de Sikh vrouwen.

Vrouwen in de Sikhsamenleving
Vrouwen worden gerespecteerd als een significant onderdeel van de Sikhmaatschappij. Zij ontvangen veel eerbied voor hun rol in het gezin en in de samenleving. De geboorte van een dochter in een Sikh familie wordt niet als onheilspellend beschouwd. Tevens zijn bruidsschatten en scheidingen niet toegestaan. Ook komen er geen gewoontes voor als Satie: het verbranden van de weduwe met het lijk van haar echtgenoot op de brandstapel.
Een Sikhweduwe heeft juist het recht om te hertrouwen als zij dat wenst.
Bovendien heeft een vrouw dezelfde ziel als een man en heeft het gelijke recht om zich spiritueel te ontwikkelen. Zij mogen ook religieuze congregaties bijwonen en goddelijke hymnen reciteren in de Sikhtempel. Vrouwen zijn bevoegd tot het uitvoeren en deelnemen aan alle ceremonies, waaronder ook de doop.
Sikhvrouwen dragen geen sluier (pardah). Het dragen van kleding, die het lichaam nogal blootstellen en wellustige gedachten voortbrengen, wordt als oneervol beschouwd.

Ceremonies van de Sikhs
De belangrijkste ceremonies van de Sikhs zijn geassocieerd met de geboorte, benaming van het kind, Amrit(de Sikhdoop), Anand Karaj(het huwelijk) en de doodceremonie. De meest belangrijkste hiervan is de Amrit-ceremonie.
Geen speciale rituelen zijn verbonden aan deze ceremonies. Het enige significante aspect is de overdracht van Shabad(hymne) uit de Guru Granth Sahib.
Binnen het Sikhisme worden mensen bij het overlijden gecremeerd en hun as wordt in het dichtstbijzijnde kanaal of rivier gestrooid. Er wordt geen enkele uitzonderlijke rivier als heilig beschouwd. Het is verboden om gedenktekens op te richten voor de overblijfselen van de doden.
Deze ceremonies hebben een gemeenschappelijk oogmerk, namelijk om ons aan onze relatie met God te herinneren. Dit is op te vatten als een middel tot het einde: de hereniging van de ziel met God.

Het huwelijk in het Sikhisme
De huwelijksverbintenis is volgens het Sikhgeloof een sacrament; een heilig verbond en geen contract.

                 Zij zijn geen man en vrouw die alleen bij elkaar verblijven.
                 Zij zijn juist man en vrouw als zij één ziel zijn.
                                                                                                                                                 (Guru Granth, pag. 788)

Het Sikhisme gelooft niet in celibaat. Gehuwd zijn en het leven in een gezin worden als eervol, normaal en als ideaal beschouwd.
                OH mijn gedachte, blijft gij verbonden met God, zelfs in de huishouding.
                Als gij de waarheid uitoefent, uw verlangens weerhoudt en goede daden doet, dan wordt uw
                gedachte verlicht door de gratie van God.
                                                                                                                                                     (Guru Granth, pag. 26)

Het huwelijk van een Sikh-echtpaar wordt ingeluid door een plechtigheid waarbij men vier keer rondom het heilige boek(Guru Granth Sahib) loopt. Elke keer wordt er een Shabad gezongen.
Deze vormt een onderdeel van de huwelijksplechtigheid en wordt gereciteerd door een Sikh priester, die de huwelijksceremonie uitvoert. De priester deelt hun mee dat zij hun huwelijksrelatie moeten modelleren volgens het toonbeeld, dat beschreven is in die vier Shabadas(hymne). Dezelfde ceremonie wordt uitgevoerd als een weduwe of een weduwnaar hertrouwt.

Het dagelijks leven van een Sikh
Van elke Sikh wordt verwacht dat hij voor de dageraad opstaat. Nadat hij een bad heeft genomen, zou hij door het noemen van de "Naam" van God moeten mediteren.

        Sta gij vroeg op en mediteer de Naam van God, ja, "verblijf" bij God dag en nacht; dan, zult gij
        nimmer verdriet lijden en zal al uw leed verdwijnen.
                                                                                                                                                     (Guru Granth, pag. 225)

De volgende gebeden worden elke dag door de Sikh gereciteerd (voor de gedoopte Sikh is het verplicht).
‘s Morgens: Japji Sahib, Jaap Sahib, Sawahiye, Chaupay Sahib en Anand Sahib
‘s Avonds: Rehras
Nacht (voor men naar bed gaat): Sohila

Van elke Sikh wordt vereist dat hij de Gurdwara(de tempel van de Sikhs) regelmatig bezoekt. Mooi is het als het bezoeken van de Gurdwara, een onderdeel van zijn dagelijks routine wordt.

Sangat en Pangat
Sangat en Pangat zijn de twee belangrijkste karakteristieken van een Gurdwara. Sangat staat voor gemeenschap. Pangat is het gezamenlijk eten in rijen, ook bekend als Guru ka-Langar. Deze gemeenschapskeuken is bedoeld om alle aanhangers, pelgrims en bezoekers van eten te voorzien. Het is een symbool van gelijkheid en broederschap. Dit is een plek waar mensen uit hogere en lagere rangen, de rijken en de armen, de geleerden en de onwetenden, de koningen en de dienaren alle samen zittend in een rij het eten delen. De keuken wordt gerund door middel van de gemeenschappelijke bijdragen van de Sikhs. De instelling van de Langar(de gemeenschapskeuken) is behulpzaam bij het creëren van sociale gelijkheid onder de gehele mensheid.

De Gurdwara
De Gurdwara is het gebedshuis van de Sikhs. De Gurdwara is niet zomaar een gewone gebedsplaats. Het is een centrum van spirituele, sociale en educatieve activiteiten. Het woord Gurdwara is een samenvoeging van twee aparte woorden namelijk Guru en Dwara(verblijfplaats). Het verwijst dus naar ‘het verblijf van de Guru’s.
In elke Gurdwara is de heilige schrift van de Sikhs geplaatst in de voornaamste zaal, die gebruikt wordt voor gebeden en de dagelijkse dienst.
De Gurdwara is toegankelijk voor iedereen, van welke kaste, geloof, cultuur, ras of nationaliteit dan ook. Vóór het binnentreden van de Gurdwara moet men de schoenen uittrekken en het hoofd bedekken. Bij het betreden van de hoofdzaal komt men bij het heilige boek en buigt hiervoor uit respect en neemt vervolgens plaats in deze ruimte.
De diensten in de Gurdwara kunnen zowel door mannen als door vrouwen uitgevoerd worden. De diensten beginnen met het reciteren van de hymnen met de muzikale instrumenten. Bij speciale gelegenheden worden er naast het zingen ook preken gehouden, gedichten voorgelezen of andere composities aan de Sangat voorgedragen, die de gebeurtenissen uit de Sikh geschiedenis belichten. De diensten worden afgesloten met Ardas: het gebed, dat een beroep doet op de zegen van God om vrede, voorspoed en bescherming aan de (gehele) mensheid te verlenen. Na de dienst(en) wordt er een Shabad-hymne uit de Guru Granth Sahib voorgelezen. Vervolgens wordt Karah Parshad aan de congregatie uitgedeeld. Karah Parshad is een zoetige griesmeelpudding gemaakt van meel, suiker en boter.
Voor of op elke Gurdwara is een Nishan Sahib, een oranje kleurige vlag, geplaatst. Hierop is de Khanda(bestaand uit), een aan beide kanten scherp zwaard met een ijzeren ring erop en met twee zwaarden eromheen, te vinden.Deze symboliseert de vereniging van het wereldlijke en het spirituele aspect van het leven van de Sikhs en is het embleem van de Khalsa.
In Punjab, het thuisland van de Sikhs, heeft vrijwel elk dorp en stad een eigen Gurdwara naar eigen wensen. Alle Gurdwara’s hebben dezelfde heiligheid, omdat in ieder van hen de Guru Granth Sahib geïnstalleerd is. Sommige Gurdwara’s vervullen niet alleen de functie van een gebedsplaats maar hebben ook een grote historische betekenis. De vijf belangrijkste Gurdwara’s staan bekend als de TAKHATS: troon of zetel van gezag. Deze zijn de Takhat Patna Sahib in Bihar, Takhat Kesgarh Sahib in Anandpur Sahib, Takhat Damdama Sahib in Talwandi Sabo in Punjab, Takhat Hazur Sahib in Maharashtra en Akal Takhat Sahib in Amritsar. De laatste is de hoogste zetel van gezag. Van tijd tot tijd worden hiervandaan religieuze als zowel wereldlijke (gerechtelijke) bevelen uitgevaardigd om de gemeenschap te adviseren en te leiden. Deze bevelen worden Hukam Namas genoemd en zijn bindend voor de Sikh als persoonlijke wetten.
In het Sikhisme is er geen priesterschap, hoewel ik het woord priester wel in dit werk gebruikt heb. Wel wordt degene die de dagelijkse dienst uitvoert, een Granthi genoemd. En personen die de hymnen reciteren worden Ragi’s genoemd. Tenslotte noemt men het zingen van hymnen, kirtan: het loven van God.
We sluiten deze publicatie af met de volgende zinnen uit ons dagelijks gebed:

                     Oh God, geef ons licht,
                     geef ons wijsheid, zodat we kunnen begrijpen wat uw wenst.
                     En mogen allen (de gehele mensheid),
                     succes hebben in het leven door uw Gratie.
                     Waheguru ji Ka Khalsa,(Gegroet, de Khalsa(natie)van God, moge de
                     Waheguru ji Ki Fateh.     overwinning voor God zijn)

Dit laatste is het welkomstgroet van de Sikhs.
Sikhisme is het in praktijk toepassen van de geloofsregels, dat wil zeggen leven volgens (bepaalde alledaagse) normen en waarden, die door het geloof en de leer van de tien Guru’s benadrukt worden. Het is een geloof van hoop en optimisme. De idealen ervan bevatten hedendaags voor een omvangrijk deel de meer progressieve elementen van de mensheid. Het toont de mensheid hoe men een waardig en nuttig leven in deze wereld kan leiden. Hierdoor wordt deze religie verheven tot de status van een universeel wereldgeloof.

Sikhisme volgens de visie van de hooggerechtshofrechter Choor Singh
Vele leiders van andere religiën waarderen de nobele idealen en princiepen van het Sikhgeloof, opgericht door Guru Nanak Dev.
Alle grote religiën handelen over de verwantschap tussen God, mens en heelal. Zoals de
Westerse religiën, benadrukt het Sikhisme het geloof in één oppermachtige God, de schepper.
De oppermachtige God onthult door Guru Nanak, is de uitweidende ziel die continue creëert en het heelal in stand houdt, op elk moment van zijn bestaan. God overtreft het heelal, maar is in elk onderdeel ervan aanwezig.
Uit deze basisleerstellingen bloeien een aantal andere geloofsovertuigingen voort. Sikhs geloven, dat God in ieder persoon aanwezig is. Ieder mens is gelijk voor God, ongeacht ras, huidskleur, nationaliteit of geslacht. Aldus is er in het Sikhisme een godsdienstig fundament voor tolerantie, vrijheid van geweten en sociale gelijkheid.
Een belangrijk basisprincipe van het Sikhisme is ook dat de mens zijn eigen (nood)lot kan verbeteren. Guru Nanak deed ons inzien dat God het heelal regeert door middel van zijn wilskracht. Toch, kan ieder persoon door het doen van goede daden zijn (nood)lot beïnvloeden. Wat wij zaaien, datgene zullen wij oogsten. Dus, de mens modelleert zijn eigen lot met behulp van het goddelijke wil. Men zou ook kunnen redeneren, dat dit geloof in individuele aansprakelijkheid een bron van energie en ondernemingschap vormt voor de Sikhs.
Er is een ander belangrijk concept van het Sikhgeloof, dat benadrukt moet worden. Namelijk dat het een geloof is, dat mensen stimuleert om zich in te spannen voor aanhoudende verbetering. Guru leerde ons, dat God volmaakt is en de mens niet, maar de laatste heeft wel de bekwaamheid om volmaakt te worden.
De perfectie kan volgens Guru Nanak bereikt worden door het ontwikkelen van liefde voor God. Door te mediteren over de goede eigenschappen van God ontstaat er bij de gelovigen een verlangen om deze ook over te nemen. Dus hij streeft het ontwikkelen van het goddelijke in zich na, om één met God te worden. Guru Nanak, die leefde van 1469 tot 1538, een periode waarin India uit zijn middeleeuwse periode te boven kwam, bezocht vele landen, om zijn nieuw geloof te preken. Hij won een groot aantal aanhangers voor zijn leer. Dit was het begin van een nieuw religieus genootschap, dat zich in de loop van de tijd ontwikkelde tot een goede afgebakende nieuwe religieuze Orde. De voornaamste leerstellingen ervan waren en zijn; de hereniging met God, de broederschap met de mensheid, afkeuring van het kastenstelsel en de doelloosheid van afgodsverering.
De term Guru (Goeroe), verwijzend naar Guru Nanak en zijn negen opvolgers, betekent verlichter. De Guru’s waren geen incarnaties van God of God in menselijke vorm. De Sikh Guru’s waren ordinaire mensen, maar toen ze door middel van Goddelijke Gratie gezegend werden, werden zij volmaakt en waren in staat om stervelingen op het religieuze pad te leiden. De Sikh Guru’s werden niet vereerd, maar zij werden met enorme eerbied behandeld. Vanwege hun wijsheid en hun hoge morele zuiverheid wendden de mensen zich tot hen voor instructies.
Guru Gobind Singh, de tiende en laatste levende Guru van de Sikhs, schikte dat na zijn dood de Granth Sahib(het heilige boek van de Sikhs), de Guru van de Sikhs zal zijn. Hij installeerde de Granth Sahib als zijn opvolger en droeg de Guruschap over. De Guru Granth Sahib werd samengesteld door de vijfde Guru, Guru Arjun Dev welke de leer van het Sikhisme bevat. Het Sikhisme is, in essentie, oprechte aanbidding, toewijding en overgave aan die ene God, de eeuwige realiteit. Dit is het kardinale principe gearticuleerd door alle Guru’s van de Sikhs en anderen wiens schrijven een plaats heeft in de Guru Granth Sahib.
Het gaat niet om de omvang van 1430 pagina’s van de Guru Granth Sahib, maar om de inhoud ervan, de Shabads(hymnen: goddelijke instructies), die nu de eeuwige Guru van de Sikhs zijn. Dat is ook de reden waarom de Sikhs voor de heilige schrift buigen, wat vergelijkbaar is met het buigen voor de levende Guru’s.
In de Sikh religie is verbintenis van de ziel met God de opperste staat en de gelukzaligheid ervan is onbeschrijfelijk. De manier waarop de Sikhs leven is de simpelste weg voor het verkrijgen van de verlossing. Het uitvoeren van functies en verplichtingen binnen de familie en de samenleving is daarvoor vereist. Ook is het nodig om eerlijk werk te doen, voedsel te delen, te mediteren, te werken aan en voor liefdadigheid, zuiver te zijn, je in te zetten voor onzelfzuchtige dienstverlening en je geen zorgen maken over het leven. Verlossing of bevrijding kan op deze aarde bereikt worden, zonder dat men de dagelijkse wereldlijke verplichtingen hoeft op te geven.
In het Sikhisme worden geen rituelen uitgevoerd, geen goden of godinnen vereert en is er geen verschil tussen hoog en laag. Guru Nanak adviseert:

                Spreek iedereen nobel aan, niemand is van lage afkomst
                Er is maar een "pottenbakker", de God en hij heeft iedereen
                (op dezelfde manier) geschapen.
                Hij is het licht, dat alle creaties doordringt.
                                                                                                                       (AG 62)

Sikhs vereren de God en niemand anders. Bij een gebedsdienst, zitten zij op een beklede vloer voor de Guru Granth Sahib, die op een iets hoger niveau is geplaatst. De Sikhs zingen dan de Shabads van hun Guru’s uit de Granth Sahib. Daar opvolgend staan zij voor de Granth Sahib met hun hand(palm)en tegen elkaar aan, in een nederige houding en spreken God in het gebed van smeekbede aan. Elk gebed eindigt met het volgende verzoek:

Door Guru Nanak kan de roem van je Naam toenemen
en mocht de hele wereld gezegend zijn door jou Gratie.

Sikhisme is een manier van leven, die is openbaard aan de mensheid door Guru Nanak en de negen andere goddelijke meesters, die hem opvolgden. Zij waren in direct en constant contact met de eeuwige realiteit. Deze disciplinaire gedragscode is door de Guru’s voor de Sikhs vastgesteld.

| Korean

| Simplified Chinese

Community . Netherlands . Sikhisme De religie van de Sikhs . 1 of 2